Κάστρο Μύρινας
Το κάστρο κτίστηκε στις αρχές του 12ου αιώνα και τη σημερινή του μορφή απέκτησε στα χρόνια της ενετοκρατίας.
Αξίζει να ανεβείτε να περπατήσετε καθώς έχει ιδιαίτερο
φωτογραφικό ενδιαφέρον και η θέα της πόλης από εδώ πάνω είναι εντυπωσιακή, όπως μας περιγράφει ο Μάνος Λιανόπουλος στο tripment.net.
Κατά την περίοδο της κατοχής από τους Τούρκους, εκείνοι μένανε στη συνοικία νότια του κάστρου, και για το λόγο αυτό η περιοχή ονομάζεται Τούρκικος γιαλός, ενώ αυτός στα βόρεια Ρωμαίικος γιαλός.
Αμμοθίνες
Οι Αμμοθίνες ή παχιές άμμδες όπως τις αποκαλούν οι ντόπιοι, είναι μια ερημοποιημένη έκταση 70 περίπου στρεμάτων, όπου αναφέρεται ως η μοναδική έρημος της Ευρώπης. Βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του νησιού, μόλις 3χλμ από το χωριό Κατάλακκος.
Οι Αμμοθίνες ή παχιές άμμδες όπως τις αποκαλούν οι ντόπιοι, είναι μια ερημοποιημένη έκταση 70 περίπου στρεμάτων, όπου αναφέρεται ως η μοναδική έρημος της Ευρώπης. Βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του νησιού, μόλις 3χλμ από το χωριό Κατάλακκος.
Ιερό των Καβείρων
Χώρος θρησκευτικών τελετών, προς τιμή των θεοτήτων της αρχαίας Ελληνικής μυστηριακής λατρείας.
Μια περιοχή με βαθειά ιστορία και μοναδική θέα προς το βόρειο Αιγαίο (wiki-πληροφορίες).
Ηφαιστία
Μια περιοχή, στην οποία οι ανασκαφές έφεραν στο φως πολύ σημαντικά ευρήματα, από την μεγαλύτερη και αρχαιότερη πόλη της Λήμνου.
Το σημαντικότερο μνημείο που έχει βρεθεί είναι το θέατρο, όπου ανακατασκευάστηκε και φιλοξενεί παραστάσεις και συναυλίες ακόμα και σήμερα.
Η Ηφαιστία ήταν μία από τις δύο πόλεις-κράτη της αρχαίας Λήμνου και προστάτης της ήταν ο θεός Ήφαιστος, στον οποίο οφείλει το όνομά της (wiki-πληροφορίες ).
Σπηλιά του Φιλοκτήτη
Το μέρος όπου έζησε ο ομηρικός ήρωας για σχεδόν 10 χρόνια, κατά την περίοδο του Τρωικού πολέμου (wiki-πληροφορίες).
Παναγία Κακαβιώτισσα
Μία από τις λίγες εκκλησίες χωρίς σκεπή που υπάρχουν στον κόσμο, όπου για να φτάσετε θα πρέπει να περπατήσετε περίπου 40 λεπτά, σε ένα σχετικά εύκολο μονοπάτι.
Είναι κάτι που αξίζει να βιώσετε, γιατί εκτός από την όμορφη διαδρομή, θα συναντήσετε ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό σκηνικό.
Το όνομα της το πήρε από το βουνό Κάκαβο, στο οποίο και βρίσκεται.
Ο μικρός αυτός ναός χτίστηκε γύρω στο 1.305, από μοναχούς που ασκήτευαν στις σπηλιές της ευρύτερης περιοχής.
Άγιος Σώζων
Το μοναστήρι του πολιούχου Αγίου της Λήμνου, που βρίσκεται κοντά στο χωριό Φισίνη.
Κτήμα Όλον
Βρίσκεται στην περιοχή Διαπόρι, λίγο έξω από χωριό Κοντιάς και αποτελεί τον πρώτο ελαιώνα του νησιού.
Στο χώρου αυτό που έχει όμρφη θέα προς τον κόλπο ζουν και συνυπάρχουν αρμονικά διάφορα ζώα, όπως κοτόπουλα, γαλοπούλες, περιστέρια, κατσίκες, πρόβατα και γουρουνάκια. Οι οικοδεσπότες Τάσης και Ρένα Λασκαρίδη στρώνουν ένα τραπέζι γευσιγνωσίας ελαιόλαδου με τοπικά παραδοσιακά προϊόντα.
Κτήμα Χατζηγεωργίου
Βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό Καρπάσι και η Πωλίνα θα σας ξεναγήσει στις εγκαταστάσεις του οινοποιείου για να σας αναλύσει τη διαδικασία παραγωγής των διάφορων κρασιών (Λημνία γη, Λαγοπάτι, Λημνιός αμπελουργός, Kαβειρώ, Λημνία Γη – Ερυθρός, Μοσχάτος Λήμνου, Ηφαίστου γνώση, Μοscato d’ Ifestia) – www.chatzigeorgioulimnos.gr.
Εργαστήριο κεραμικής «Λημνία γη»
Η Κωνσταντίνα, γέννημα θρέμμα του νησιού αφιέρωσε τη ζωή της στην τέχνη της κεραμικής, θα σας υποδεχθεί για να σας μεταφέρει τη γνώση της, διαδίδοντας ταυτόχρονα την πανάρχαια αξία της Λημνίας Γης και των ευεργετικών δράσεων της.
Ιαματικά λουτρά
Στο χωριό Θέρμα και στο όμορφο αυτό περιβάλλον του SPA που έχει διαμορφωθεί εκεί μας υποδέχθηκε η Σοφία. Μας ξενάγησε στους χώρους, ενημερώνοντας μας για τη βαθειά ιστορία της περιοχής, που ξεκινά να εκτιλύσεται από τα αρχαία χρόνια (www.thermaspa.gr).
Που να φάτε και να πιείτε
Ψαροταβέρνα ο γλάρος
Βρίσκεται στη Μύρινα, την επισκευθήκαμε το πρώτο βράδι και δοκιμάσαμε τοπικά κρασιά και τσίπουρο, με φρεσκότατα θαλασσινά.
Ανδρέας
Βρίσκεται στο χωριό Καμίνια και σερβίρει τοπικές παραδοσιακές συνταγές, όπως την τυρόπιτα της Λήμνου, με χαρακτηριστικό αρωματικό το δυόσμο και το Κατσικάκι Κασπακινό, το οποίο ψήνεται στο φούρνο με ρύζι και επικάλυψη του τυριού καλαθάκι.
Μουράγιο
Βρίσκεται στο χωριό Κότσινας και μέσα στα πολλά και διάφορα που γευτήκαμε μου έμεινε ο άφκος, δηλαδή η τοπική φάβα, και ο πετεινός με τα φλωμάρια, όπου έτσι ονομάζουνε τις τοπικές χυλοπίτες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου