Για την περίπτωση της Τήνου η λέξη περιήγηση δεν δίνει το πραγματικό νόημα της προσπάθειας να ανακαλύψει ο επισκέπτης μερικές από τις όψεις του νησιού. Όπως γράφει το tinoslife.gr , η λέξη περιήγηση φαίνεται ότι ταιριάζει καλύτερα για την περιγραφή μίας περιπλάνησης στο Εθνικό Κήπο της Αθήνας ή τα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης. Για να είμαστε ειλικρινείς , η λέξη δίνει μόνο μία πτυχή της διαδικασίας, την τουριστική. Η λέξη περιπλάνηση με την σειρά της καλύπτει την διαδικασία ανακάλυψης άγνωστων χώρων και τοπίων. Από την άλλη η λέξη εξερεύνηση , περιορίζεται στην προσπάθειας την γνωριμίας με ένα χώρο άγνωστο.
Ποια λέξη μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς όταν κάθε τετραγωνικό μέτρο του νησιού μπορεί να προκαλεί διαφορετικά συναισθήματα . Από την αγριάδα του τοπίου, μπορείς να βρεθείς αντιμέτωπος με το δέος που προκαλεί το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου από τα σημεία μπαλκόνια διαδρομών. Και τι να πει κανείς για την απορία που προκαλούν οι γρανιτοειδείς βράχοι που βρίσκονται διάσπαρτοι λες και κάποιος τους ξέχασε εκεί πριν εκατομμύρια χρόνια; Να είτανε μόνο αυτά; Αν ο δρόμος σε οδηγήσει σε άλλες κατευθύνσεις τότε με έκπληξη διαπιστώνεις ότι αυτό που αντικρύζεις σου προσφέρει την οικειότητα του κορινθιακού τοπίου. Μπορεί όμως αν όμως πάρεις λάθος δρόμο να βρεθείς ανυπεράσπιστος μέσα στο μπουρίνια και στα σύννεφα που έρχονται από βορειοδυτικά. Όχι, όταν το τοπίο προκαλεί από μόνο του τέτοιου είδους συναισθήματα είναι λάθος να χρησιμοποιούμε την λέξη «περιήγηση». Πιθανόν πιο εύστοχη είναι λέξη ταξίδι. Και όπως στα ταξίδια τα διαλέγεις ανάλογα την διάθεση έτσι και στο νησί αυτό μπορείς να επιλέξεις διαδρομές ανάλογα τα συναισθήματα.Όπως γράφει το tinoslife.gr
Αγωνία: Η διαδρομή που ξεκινά από την Καλλονή, συνεχίζει σε Αετοφωλιά και Κάτω Κλείσμα και καταλήγει λίγο έξω από τα Πλατειά προσφέρει έντονες συγκινήσεις :Τα σύννεφα να έχουν κατέβει μέχρι το δρόμο και να περιορίζουν στο ελάχιστο την δυνατότητα να δεις το βόρειο Αιγαίο.Τον οικισμό της κόρης του Πύργου.Τα διάσπαρτα αγροτόσπιτα. Στην διαδρομή δεν υπάρχουν χωριά. Μόνο εσείς, τα βράχια , ο γκρεμός και η συγκλονιστική θέα προς βορά και δύση.
Βεβαιότητα: Η διαδρομή από τον Μουντάδο μέχρι τον Κτικάδο παρέχει στον επισκέπτη ένα έντονο συναίσθημα βεβαιότητας για το πώς ήταν η εικόνα του νησιού πριν δύο αιώνες. Ο μαγικός Μουντάδος και δεξιά του και αριστερά του ερείπια από ανεμόμυλος και ερειπωμένα χωριά. Προχωράς προς την Καρυά και ξαφνικά ανακαλύπτεις ένα μικρό πευκοδάσος. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής , η σκιά του Μπούργκου σου κόβει το ήλιο. Περνάς γεφύρια, ξωκλήσια ,χαλάσματα και νάσου ξεπροβάλλει ένας συμπαγής οικιστικός όγκος: Ο Τριπόταμος, χωριό κάστρο με τις καμάρες και τα πλακόστρωτα σοκάκια. Το χωριό που τα Χριστούγεννα αναβιώνει ένα έθιμο , ο Κάβος που για άλλους οι ρίζες του φθάνουν στα πρωτοχριστιανικά χρόνια και για άλλους στις αρχαίες γιορτές της Δήμητρα. Ο Ξώμπουργκος σε ακολουθεί . Άλλωστε λίγο παραπέρα και δεξιά βρέθηκε ένα μυκηναϊκός τάφος. Στρίβεις αριστερά , προχωράς και η Αγ. Φωτεινή ξεπροβάλλει μαζί με τα ερείπια του Καλουμενάδου. Εφτασες στο Κτικάδο. Ο ναός της Μεγαλομάτας με τα υπέροχα μαρμάρινα ανάγλυφα του Αγ. Γιώργη και της Παναγίας . Η συγκλονιστική θέα προς τη Σύρο. Ο ναός του Τίμιου Σταυρού που ο θρύλος θέλει την ιστορία του να ξεκινά τον 12ο αιώνα. Προχωρείς , πέφτεις πάλι πάνω σε κάποια χαλάσματα με τον Χατζηράδο και την Αγ. Τριάδα του. Πλέον είσαι βέβαιος κάπως έτσι θα ήταν η Τήνος του 18ου αιώνα
Γαλήνη Η διαδρομή από την Ξυνάρα μέχρι την Κώμη, είναι μία γαλήνια διαδρομή. Το επιβλητικό κτίριο της καθολικής αρχιεπισκοπής της Ξυνάρας και λίγο παρακάτω τα Λουτρά με τη σχολή των Ουρσουλινών και των Ιησουιτών που σου δίνουν την αίσθηση της γαλλικής επαρχίας. Και έπεται , το χωριό του Κρόκου , η Περάστρα και η έκπληξη που σου προσφέρει ένα καταπράσινο τοπίο με οπωροκηπευτικά, καλαμιές και καλλιεργημένα χωράφια . Καλώς ήλθατε στην Καλλονή.
Δέος Ο χώρος που η Πελαγία είδε το όραμα της Παναγίας προκαλεί δέος. Η διαδρομή που ξεκινά από το Κεχροβούνι και καταλήγει στο Εξωμβουργο είναι σίγουρα μία διαδρομή που προκαλεί δέος. Ξεκινώντας από το Κεχροβούνι βρίσκεσαι σε ένα ήρεμο τοπίο με τα μικρά χωριά Τζάδος, Κέχρος . Φτάνεις στο Πεντάστρατο και εκεί βρίσκεσαι κατάφατσα με το μεσαιωνικό κάστρο, την μεσαιωνική μονή των φραγκισκανών τον Αγ. Φραγκίσκο και το χωριό Φαλατάδος. Στρίβεις αριστερά και αντικρύζεις τα σημάδια από τα τείχη του παλιού κάστρου που είναι το πρελούδιο για αυτό που έρχεται. Ένα μισογκρεμισμένο αρχοντικό ξεπετάγεται. Το σπίτι το ενετού διοικητή , λένε οι παλιοί. Είσαι πλέον στους πρόποδες του Κάστρου .Οι γκρεμισμένοι τείχη και τα ερείπια των πύργων του επιβεβαιώνουν την ιστορία γράφει ότι πρόκειται για το τελευταίο κομμάτι της Ελλάδας που κατέκτησαν οι Οθωμανοί . Βρίσκεσαι πλέον στην καρδιά ενός οικισμού που η ιστορία του φτάνει πίσω μέχρι την μυκηναϊκή εποχή. Ο μαρμάρινος σταυρός της κορυφής, μαρτυρά την βυζαντινή και την ενετική ιστορία του .Ακολουθήστε το μαρμάρινο μονοπάτι που σε οδηγεί στην κορυφή. Περιπλανηθείτε στους πρόποδες και ίσως βρείτε σημάδια της ιστορίας. Ανακαλύψτε τους ναούς. Θα έχετε συντροφιά το απέραντο Αιγαίο που σε κυκλώνει και σε πλανεύει . Πραγματικά αυτό από μόνο του φτάνει για να νοιώσει κανείς δέος.
Έκπληξη : Έχετε ολοκληρώσει την περιήγηση στο μεσαιωνικό κάστρο . Ακολουθείτε τον δρόμο που σας έφερε μέχρι εδώ. Μόλις φτάσετε στο Πεντάστρατο στρίψτε αριστερά . Σύντομα θα φθάσετε στο χωριό του Φαλατάδου. Ξεκινήστε τη βόλτα στο χωριό . Πλακόστρωτα σοκάκια και η εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Το επιβλητικό καμπαναριό και η βοτσαλωτή αυλή θα σας καταπλήξει. Αν έχετε κουράγιο ρωτήστε για το μονοπάτι της Αγ. Τριάδας . Πρόκειται για ένα εκκλησάκι 20΄ λεπτά από το χωριό κτισμένο σε ένα κυρτό βράχο. Από τον Φαλατάδο βρίσκεστε πάλι στο Πεντάστρατο και ακολουθείτε την κατεύθυνση προς την Στενή. Ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του νησιού. Ζωντανό χωριό : Καφενεία, παντοπωλείο . Δείτε την εκκλησία του Αγ. Αντωνίου . Στο ξυλόγλυπτο τέμπλο υπάρχουν εικόνες του 17-18ου αιώνα. Αν έχετε όρεξη για πεζοπορία κάνετε την ανάβαση προς τον Τσικνιά . Τα προσκυνήματα της Φανερωμένης και της Κιουράς είναι μοναδικά..
Ζωή: Έχετε να επιλέξετε μεταξύ θάλασσας και βουνού. Ότι και από τα δύο και αν επιλέξετε θα νοιώσετε την αίσθηση της ζωντάνιας που μόνο το μεγαλείο της φύσης προσφέρει απλόχερα. Φεύγετε λοιπόν από την Στενή προς ανατολική κατεύθυνση . Θα συναντήσετε την Μυρσίνη με την επιβλητική εκκλησία της Ευαγγελίστριας . Μετά από την επίσκεψη στο χωριό συνεχίζετε και έχετε πλέον πολλές επιλογές μπορείτε να κατευθυνθείτε προς την Φανερωμένη και τον Τσικνιά ή να ακολουθήστε τη διαδρομή προς την Λιβάδα. Η διαδρομή συγκλονιστική.Όσο προχωράτε προς την θάλασσα ξετυλίγετε μπροστά σας η ομώνυμη κοιλάδα . Κατά την διαδρομή μπορείτε να κάνετε παράκαμψη για να ακολουθήσετε το μονοπάτι προς τον , τον παλιό Φάρο . Αν συνεχίστε όμως την πορεία σας θα βρεθείτε στη παραλία της Λιβάδας. Μία μοναδική βραχώδης παραλία με καταγάλανα νερά η οποία θα σας αποζημιώσει για τον κόπο σας. Έχετε την εναλλακτική λύση των μικρότερων παραλιών «Μαύρα Γκρεμνά» και Κολιότοπος. Υπάρχει και η εναλλακτική διαδρομή, αν αντί να κατευθυνθείτε προς την Μυρσίνη πάρετε την κατεύθυνση προς Ποταμιά που οδηγεί την παραλία της Σάντα Μαργαρίτας.
Ηρεμία: Το μεγαλείο και η δύναμη της φύσης προσφέρεται απλόχερα στον επισκέπτη που θα θελήσει να ακολουθήσει την ηπειρωτική διαδρομή του Εξώμβουργου. Στα αριστερά θα συναντήσετε το χωριό Κουμάρος . Είναι γαντζωμένο στην βορειοδυτική πλευρά του Ξώμπουργκου πάνω από μία πανέμορφη ρεματιά . Αμέσως μετά έρχεται η έκπληξη της φύσης. Τεράστιοι ογκόλιθοι διάσπαρτοι στην γη σε κάνουν να αναρωτιέσαι "πως στην ευχή» βρέθηκαν εκεί ". Βρίσκεσθε πλέον κοντά στο χωριό Βώλαξ. Ένα χωριό , που αναπτύχθηκε η τέχνη της καλαθοπλεκτικής. . Αν συνεχίσετε την διαδρομή θα βρείτε το χωριό Σκαλάδος. Κτισμένο στην πλαγία ενός ορεινού όγκου το οποίο προσφέρει απλόχερα την θέα της τηνιακής ενδοχώρας . Είστε πλέον κοντά στο δρόμο προς την Καλλονή.
Θρησκευτικότητα. Αν θελήσετε να περιπλανηθείτε στα θρησκευτικά μνημεία του νησιού τότε σίγουρα θα κατανοήσετε γιατί το νησί αυτό χαρακτηρίζεται «ιερό νησί». Ξεκινήστε την περιήγηση από την χώρα και τον ναό της Ευαγγελίστριας.Στη συνέχεια ακολουθείστε τον περιφερειακό της πόλης για να συναντήσετε τον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στον Αρνάδο. Είστε πλέον πολύ κοντα στην μονή του Κεχροβουνίου. Πρόκειται για την μονή στην οποία η Πελαγία είδε το όραμα με την θαμμένη εικόνα της Παναγίας. Περιηγηθείτε την μονή και θα διαπιστώσετε ότι είστε σε μία μικρογραφία οικισμιού. Μόλις ολοκληρώσετε την περιήγηση ακολουθείστε το δρόμο προς τον Εξωμβουργο και στο προσκύνημα της Ιεράς Καρδιάς. Ακολουθείτε το δρόμο προς Σκαλάδο και Κάμπο για να βρεθείτε στο προσκύνημα της Παναγίας του Βρυσί. Από εκεί επιστρέφετε στον κεντρικό δρόμο και κατευθύνεστε προς τα Ιστέρνια. Στην είσοδο του χωριού θα βρείτε την ταμπέλα που θα σας οδηγήσει στην Μονή της Καταπολιανής. Από εκεί ακολουθώντας , την κατεύθυνση προς Πύργο οδηγείστε στο χωρίο Μαρλά . Ακολουθείστε τις ταμπέλες και θα βρεθείτε στο Μοναστήρι της Κυρά Ξενης. Αυτή η θρησκευτική διαδρομή στην πραγματικότητα σας παρέχει την δυνατότητα να διασχίσετε το σύνολο του νησιού.
Ικανοποίηση. Πολλές φορές το να φτάσεις στο τέλος σε πλημμυρίζει ικανοποίηση. Λοιπόν το τέλος της νησιού βρίσκεται στο στενό της Άνδρου. Δύσκολη διαδρομή με πολλές εναλλακτικές. Η κλασσική διαδρομή είναι από τον Μαρλά, να κατευθυνθείτε προς το χωριό Μαμάδο. Ένα χωριό που σου δίνει την ίδια εικόνα με αυτή των χωριών του Μεξικού. Συνεχίζετε το δρόμο προς το στενό και αντικρίζετε τα ερείπια του χωριού Ισμαηλ. Μετά από μία περιήγηση σε αυτό, επιστρέφετε στον «κεντρικό» δρόμο και ακολουθείτε την δυτική κατεύθυνση . Στο τέλος της διαδρομής είναι το στενό με την Άνδρο με την εκκλησία των Αγ. Θεοδώρων και δύο νησάκια και το φάρο. Εναλλακτικά μπορείτε να φτάσετε ως εκεί και από μία άλλη-πιο κοπιώδη διαδρομή. Από τον Μαρλά , ένας δύσκολος δρόμος σας οδηγεί στα λατομεία μαρμάρου και στους οικισμούς Κουμελάς και Μαλλί . Και από εκεί ποδαρόδρομος…
Καλλιτεχνία. Καθώς βρίσκεσθε στον κεντρικό δρόμο παίρνετε την κατεύθυνση προς Πύργο. Περνάτε τα χωριά Πλατειά και Βεναρδάδος και βρίσκεστε χωριό-μητρα της νεοελληνικής γλυπτικής. Στο Πύργο. Ακόμα και αν δεν βλέπατε την ένδειξη θα το καταλαβαίνατε. Τα εργαστήρια της μαρμοροτεχνίας, το σπίτι του Χαλεπά στην είσοδο και οι μαρμαρένιες εκκλησίες που βλέπετε από το ψήλωμα αρκούν. Από πού να πρωταρχίσετε. Επισκεφθείτε τις εκκλησίες του Αγ. Νικολάου και του Αγ. Δημητρίου , το νεκροταφείο – για να σας φύγει από το μυαλό ότι το νεκροταφείο του Παρισιού είναι μουσείο-, την μαρμάρινη πλατεία με τα υπέροχα καφενεδάκια. Επισκεφθείτε το μουσείο Μαρμαροτεχνίας. Υπάρχει όμως μία αποτελεσματική πρόταση. Ξεχάστε αυτά που γράφουμε και αφήστε την ψυχή σας θα σας οδηγήσει. Σίγουρα η περιήγηση θα είναι καλλίτερη.
Επειδή όμως εκτός από το πνεύμα υπάρχει και η σάρκα, η περιοχή προσφέρει την απόλαυση της θάλασσας και της γαστρονομίας. Στο επίνειο του Πύργου , το Πάνορμο , οι παραλίες της Αγ. Θάλασσας και Ρόχαρη σας δροσίζουν. Ο επιβλητικός φάρος του πλανήτη σας υπενθυμίζει ότι με την θάλασσα δεν παίζουν ενώ τα ταβερνάκια στο λιμανάκι σας προσφέρουν γαστρονομικές απολαύσεις.
Λατρεία: Η αίσθηση του μοναδικού προκαλεί την λατρεία της ομορφιάς. Επιστρέφοντας από τον Πύργο προς τη χώρα συναντάτε ερειπωμένους ανεμόμυλους . Αυτό είναι το σημάδι ότι φτάσατε στα Υστερνά. Στο δεύτερο χωριό του νησιού που η σφραγίδα της μαρμαρογλυπτικής ανεξίτηλη πάνω του. Κτισμένο , στη πλαγιά δίνει μία μοναδική θέα του δυτικού Αιγαίου. Εκεί , που ολάκαιρο το δυτικό Αιγαίο απλώνεται μπρος στα μάτια σας αισθάνεστε την λατρεία του απέραντου γαλάζιου. Παραπλανηθείτε στο κατάλευκο χωριό και ανακαλύψτε τους καλλιτέχνες του επισκεπτόμενο το Μουσείο Ιστερνιωτών καλλιτεχνών. Μη ξεχάσετε να επισκεφτείτε το επίνειο του , τον όρμο των Υστερνών. Ένα μαγικό ψαροχώρι , λιμάνι μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα , με τον ήλιο να λαμπυρίζει στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου σας κάνει να νοιώθετε την ανάγκη της απόδρασης .
Επιστρέφετε στο κεντρικό δρόμο και ακολουθείτε την κατεύθυνση προς την χώρα . Τρία χιλιόμετρα μετά συναντάτε τη Καρδιανή. Αν υπάρχει τρόπος να πάψετε να σκέπτεστε ότι βρίσκεστε στην Τήνο τότε είναι πολύ πιθανό να αισθανθείτε ότι είστε σε κάπου αλλού. Σε ένα μέρος που κυριαρχεί το νερό και τα πλατάνια. Αυτή είναι η καταπράσινη Καρδιανή. Το σαγηνευτικό Αιγαίο που ξετυλίγεται σας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Κοσμήματα του χωριού οι εκκλησίες της Κιουρά και της Αγ, Τριάδας ενώ η κρήνη αποτελεί ένα πραγματικό έργο τέχνης. Λίγο έξω από το χωριό βρέθηκαν έξη τάφοι της γεωμετρική περιόδου.
Καθώς κατευθύνεστε προς την Χώρα και παρασύρεστε από την κυριαρχική αίσθηση του γαλάζιου Αιγαίου τα εξωκλήσια σας συντροφεύουν . Ακολουθήστε την ταμπέλα προς Γιαννάκη και θα ανακαλύψετε την ομώνυμη παραλία , επίνειο του χωριού αλλά και τις παραλίες Καλύβια και Αγ. Πέτρος.
Μεγαλοψυχία: Βρίσκεστε πάλι στο δρόμο προς τη Χώρα. Βράχια, θάλασσα, γεωλογικοί σχηματισμοί, περιστεριώνες και ξωκλήσια. Η μεγαλοψυχία της φύσης αλλά και της καλλιτεχνικής ευαισθησίας των τηνιακών στο απόγειο της. Ακολουθείστε την ένδειξη προς την Παναγία Βρυσί , το καθολικό προσκύνημα. Συνεχίστε το δρόμο προς τη θάλασσα και θα βρεθείτε στον παραλιακό οικισμό του Αγ. Ρωμανού ή στην παραλία της Απηγανιάς.
Επιστρέψτε στον κεντρικό δρόμο και πάρτε την κατεύθυνση προς τον Ταραμπάδο. Η μεγαλοψυχία του λαϊκού καλλιτέχνη με την εικόνα μίας συστάδας περιστεριώνων σε μία καταπράσινη λαγκαδιά σας οδηγεί σε ένα χρωματικό παιγνίδι Ο Ταραμπάδος είναι ένα σχετικά νέο χωριό-ηλικίας περί τους 3,5 αιώνες!
Από τον Ταράμπαδο ο δρόμος μας οδηγεί στο Σμαρδάκικο. Η ελιά επικρατεί. Επισκεφθείτε το ναό του χωριού για να δείτε την εικόνα του Αγ. Αντωνίου της Παδούης.
Και έρχεται η σειρά του Κάμπου. Η εκκλησία της Αγ. Αικατερίνης κυριαρχεί . Κτισμένη στα τέλη του 18ου αιώνα με την προστασία του ναυάρχου Ορλωφ προς τιμή της Αικατερίνης της Μεγάλης.
Νωχέλεια: Επιστρέφετε στο κεντρικό δρόμο στο σημείο της Αγ. Μαρίνας. Ακολουθήστε το νέο δρόμο. Από τους γκρεμούς και τις στροφές βρίσκεστε σε ένα σχετικά άνετο δρόμο που σας παρέχει την πολυτέλεια μίας νωχελικής οδήγησης. Η διαδρομή ακολουθεί από ένα σημείο και μετά τη θάλασσα. Αν ακολουθήσετε τους κάθετους προς την πλευρά της , θα βρεθείτε σε μικρές και απομονωμένες παραλίες που εξασφαλίζουν την ιδιωτικότητα. Μετά από λίγο βρίσκεστε σ την περιοχή Βουρνή με τις μαγικές παραλίες και το σπηλαίων των Γαστριών με τους θρύλους να το συνοδεύουν. Είστε πλέον στην παραλία των Κιονίων. Ενας οργανωμένο οικισμός με πανέμορφη παραλία και υποδομές στις υπηρεσίες διαμονής και εστίασης. Μη βιάζεστε … λίγο παρακάτω, σχεδόν πάνω στην θάλασσα βρίσκεται ο ναός του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης. Εξαιτίας του, οι αθηναίοι έδωσαν στην Τήνο τον χαρακτηρισμό «ιερό νησί». Το εκκλησάκι του Αγίου Μάρκου , κρεμασμένο σε ένα βράχο , σας προσκαλεί στην βεράντα του. Από εκεί θα δείτε το παλαιό λιμάνι της Χώρας . Βρίσκεται στο Σταυρό και οι μαρμάρινες δέστρες του σας ταξιδεύουν στα μέσα του 19ου αιώνα . Η Χώρα της Τήνου απλώνεται μπροστά σας.
Ξενίζω: Από την Χώρα κατευθύνεστε προς τον Άγιο Φωκά. Στην άκρη του παλιού λιμανιού βρίσκεται το Πασά Κρωτήρι. Παρατηρητήριο στα χρόνια της Ενετοκρατίας προσφέρει σήμερα ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα. Προχωράτε προς την κατεύθυνση του Αγ. Φωκά και ακολουθείται ένα παράλληλο δρόμο προς την θάλασσα και βρίσκεστε σε μία μεγάλη παραλία με τουριστικές υποδομές , beach bar αλλά και τις εγκαταστάσεις του ελικοδρομίου. Η παραλία τελειώνει σε ένα λόφο . Είναι το Βρέκαστρο στην κορυφή του οποίου ανακαλύφθηκαν ίχνη οχυρού της μυκηναϊκής εποχής.
Ομορφιά: Από την χώρα , κατευθύνεστε προς τον παλιό επαρχιακό δρόμο. Θα συναντήσετε το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής . Αυτή είναι η πρόγευση της περιοχής των ξωκλησιών. Προορισμός τα χωριά Αρνάδος και Δύο Χωριά. Στην κορυφή του όρους Κεχροβούνι Στην περιοχή , σπαρμένα ξωκλήσια και εκκλησιές που ο αριθμός τους ξεπερνά τα 100. Η ελικώδης διαδρομή βοηθά να αποκαλύπτονται οι κεντρικές Κυκλάδες. Μύκονος, Δήλος, Ρήνεια, Νάξος, Πάρος, Σύρος, Κύθνος , Γιούρα και Τζιά ξεπροβάλλουν κόβοντας σας την ανάσα από την ομορφιά που απλώνεται μπροστά σας. Πρώτα θα συναντήστε τα Δύο Χωριά. Κάντε μία βόλτα στο χωριό και επισκεφτείτε την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου. Στην συνέχεια, ο Αρνάδος , δίπλα στην Μονή του Κεχροβουνίου και τη Μονή της Βάνης.
Πανδαισία. Επιστρέφεται στην διασταύρωση του επαρχιακού δρόμου και ακολουθείται την διαδρομή προς Τριαντάρο , πρώτα όμως θα συναντήσετε τον μικρό οικισμό του Μπεναρδάδου. Συνεχίστε το δρόμο αλλά από διαφορετική κατεύθυνση προς τα Δύο Χωριά και θα συναντήσετε πινακίδα που θα σας οδηγεί στην Λιχναφτιά. Στην διαδρομή , αν ο καιρός είναι καθαρός φαίνονται η Ικαρία και η Σάμος . Μετά από μία ελικοειδή διαδρομή φτάνετε στην Λιχναφτιά. Μία παραλία με βότσαλα στο μπουγάζι της Μυκόνου. Από εκεί μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόμο προς την κατεύθυνση της Παχιάς Άμμου . Μία υπέροχης παραλίας με λεπτή χρυσαφένια άμμο.
Ραθυμία: Ο πολιτισμός προκαλεί τις περισσότερες φορές άγχος αλλά όταν βρίσκεστε μακριά από δουλειά και ευθύνες σίγουρα είναι ο πιο κατάλληλος δρόμος για την ραθυμία. Από την διαδρομή της Παχιάς Άμμου ακολουθώντας την ένδειξη Αγ. Ιωάννης Πόρτο . Μόλις φθάσατε σε μία από τις ωραιότερες-αλλά όχι πιο μοναχικές παραλίες του νησιού. Ακολουθήστε την παραθαλάσσια διαδρομή για να βρεθείτε σε μία παραλία 1 χιλιομέτρου περίπου με τουριστικές υποδομές που καταλήγει στο ακρωτήρι του Αγ. Σώστη που δεσπόζει το ομώνυμο ξωκλήσι. Τα ονόματα των παραλιών που θα συναντήσετε καθώς έρχεστε από τον Άγιο Σώστη; Αγ. Κυριακή , Σκυλανταρι και Αγ. Σωστης…
Σαγήνη: Ποια άλλη λέξη μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς όταν αναφέρεται στην Κολυμπήθρα. Περνώντας ένα γεφυράκι στο ύψος του χωριού της Κώμης , ακολουθείται την διαδρομή προς Κολυμπήθρα. Ξαφνικά βρίσκεστε σε ένα καταπράσινο κάμπο που διασχίζεται από ένα μικρό ποτάμι. Ο δρόμος ξαφνικά ακολουθεί μία ανεπαίσθητη ανηφορική κλίση και τότε…
Ο κόλπος της Κολυμπήθρας . ¨Ενας κλειστός κόλπος που τον σφραγίζει το Δρακονήσι, καταφύγιο των γλάρων . Ένας απότομος βράχος στην θάλασσα, έρμαιο του βοριά. Στρέφοντας το βλέμμα προς αριστερά αντικρίζεις την μεγάλη Κολυμπήθρα , μία παραλία παράδεισος για τους σερφερ και προς αριστερά τη μικρή Κολυμπήθρα μία οργανωμένη μικρή παραλία προστατευμένη από τον βοριά. Συνεχίζεις το δρόμο και βρίσκεσαι στην κορυφή ενός λόφου. Από κάτω η παραλία των αποθηκών αλλά , συνεχόμενοι έρημοι κολπίσκοι που σε προσκαλούν να τους γνωρίσεις αψηφώντας τις δυσκολίες πρόσβασης.
Τραχύτητα. Μπορεί η τραχύτητα να δώσει ομορφιά; Την απάντηση θα την δώστε εσείς αφού κάνετε την διαδρομή προς το χωριό Αγάπη και το μοναστήρι της Παναγιάς της Βουρνιώτισσας. Μόλις στρίψεις από το δρόμο της Κώμης αντιλαμβάνεσαι ότι κινείσαι παράλληλα με ένα ποτάμι . Οι άσπρες πέτρες σου προκαλούν μία αίσθηση του απόκοσμου αλλά και γαλήνης . Και όμως πριν ένα αιώνα περίπου , τα νερά του σκόρπισαν τον όλεθρο και τότε εμφανίζεται το χωριό Αγάπη. Οι γραφικές του καμάρες , οι περιστεριώνες , η αρχιτεκτονική των σπιτιών σε κάνουν να ξεχνάς όλη τη τραχύτητα του τοπίου. Αυτό το μικρό χωριό είναι από τα πιο παλιά του νησιού. Ακολουθήστε το δρόμο για να φτάσετε στη Παναγιά τη Βουρνιώτισα αλλά αν το νοιώθετε ακολουθήστε τους παράδρομους . Η εναλλαγή της τραχύτητας και της πραότητας του τοπίου θα σας συνεπάρει. Εκεί είναι και ο χωματόδρομος που θα σας οδηγήσει στην Παναγία στην Κακιά Σκάλα.
Υπερβατικότητα. Ποια άραγε είναι η κατάλληλα λέξη για τον Νικόλαο Γύζη; Η υπερβατικότητα του έργου του . Στον επαρχιακό δρόμο προς τη Κώμη ακολουθήστε τη κατεύθυνση προς Σκλαβοχωριό. Είναι το χωριό που γεννήθηκε ο μεγάλος έλληνας ζωγράφος . Χωρίς μόνιμους κατοίκους πλέον είναι ένα μουσείο με κυρίαρχα χαρακτηριστικά την εκκλησία της Αγίας Τριάδας, την Αγία Ελεούσα στο νεκροταφείο του χωριού με τον πρόναο της, το κοινόχρηστο πλυσταριό του χωριού αλλά και το ερειπωμένο Κάτω Σκαβοχωριό. Λίγο πριν φθάσετε στο χωριό συναντάτε τα ερείπια του εγκαταλελειμμένου χωριού Μοναστήρια.
Υπέρβαση: Η αίσθηση της διαδρομής στο παρελθόν είναι σχεδόν υπερβατική . Έτσι αισθάνονται εκείνοι που αποπειρώνται να κάνουν το γύρο του Εξωμβούργου με τα πόδια. Κάθε περιγραφή αδικεί , το τοπίο και τα συναισθήματα που προκαλεί.
Ω : και όμως δεν υπάρχει τέλος σε αυτή τη περιπλάνηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου